Raskenmerken van de Luikse Vechter
Hieronder een beschrijving van de typische raskenmerken. Dit alles geillustreerd met detail fotos. De voornaamste referentie literatuur zijn de Belgische fokstandaarden van 1995, 2006, 2012 en oudere standaarden/beschrijvingen uit het boek "De Grote Belgische Vechters" uitgegeven in 1990 door de oude Belgische Vechters Club. In combinatie met de fokstandaards gepubliceerd op deze website zijn de aanpasssingen te volgen cq te vergelijken.
Beschrijving Haan
De omschrijving van de gezichtskleur word sinds de creatie van de Luikse Vechter aan het eind 19e eeuw in de diverse beschrijvingen cq standaarden verschillend beschreven. Qua kleur gaat dit van rood tot paars-rood tot zwart-achtig. Taaltechnisch is zwart-achtig dus niet geheel zwart. Ter illustratie worden hierboven een paar gezichtskleur-nuances getoond om een onderscheid en juiste interpretatie tov de diverse standaarden mogelijk te maken. Linksboven duidelijk donkerrood met sporadisch donker pigment, rechtsboven paars-rood met zwart-achtig pigment. Rechtsonder zwart voert hier echter de boventoon met sporadisch rood. Dus niet meer zwart-achtig. Rechtsonder is gezichtskleur volledig zwart dus niet meer zwart-achtig. Het rood is volledig verdwenen. In de standaarden van 2006 en 2012 word de gezichtskleur in een geheel andere context beschreven en word dan iopeens aan de kleurslag gekoppeld !
De middellange goed ontwikkelde staartpartij word in een hoek van 45 graden gedragen. De standaard zegt dat de sikkels weinig gebogen moeten zijn. Dit is echter niet in overeenstemming met bv de standaard afbeelding van Delin uit 1947 en andere oudere afbeeldingen. Deze laten mooi gebogen sikkels zien
In één van de oudste beschrijvingen bijvoorbeeld die van "L'union Avicole" 10e jaargang 8e editie van 15 April 1905 beschrijft men de huidskleur en vleeskwaliteit als volgt witte huid, fijn, overvloedig en zeer stevig. Een 19 jaar later schrijft men in de 3e editie van 1924 van Chasse et Peche huidskleur wit, soms een beetje blauw-achtig. het laatste is dus een uitzondering op de regel. Dan zijn er geen vermeldingen meer naar de huidskleur tot de standaard van 1995. In deze standaard word een blauwe of zwarte huid genoemd onder uitsluitingsfouten. In de standaarden van 2006 en 2012 word echter blauw getolereerd en zwart als fout genoemd.
Beschrijving Hen
Behoudens secundaire geslachtskenmerken en een iets minder opgerichte houding geen verschillen van betekenis. Spoorvorming bij de hen word gewaardeerd.