Weerlegging
Donker Pigment bij de Luikse Vechter
Hieronder vind U mijn weerlegging met betrekking tot het Donker Pigment dat bij de Luikse Vechter al jarenlang gezien word op tentoonstellingen. Mijn mening is dat donkere pigmentatie bij de Luikse Vechter niet gewenst is en dat dit fenomeen ook niet gebaseerd op feiten genoemd in diverse Belgische pluimvee publicaties uit heden en verleden. Ik wil via deze website het artikel getiteld Donker Pigment (1993) geschreven door fokker/keurmeester Karel van Loy (Belgie) en gepubliceerd door de Belgische Vechters Club in 1993 dan ook weerleggen. Om een transparante discussie en debat te verkrijgen is het mogelijk om genoemd artikel (uitgave) te downloaden als PDF file dit om een zo goed mogelijk en eerlijk beeld te krijgen van dit thema. Hier onder vind U dan mijn complete weerlegging als fokker van dit ras met meer dan 65 jaar fok-ervaring.
Met vriendelijke groeten, Pierre Vranken (Belgie)
Met vriendelijke groeten, Pierre Vranken (Belgie)
Gelieve eerst dit te lezen
Beste lezer,
Het ligt absoluut niet in mijn bedoeling mensen te kwetsen, te beledigen of voor gek te zetten met mijn publicaties op schrift of op het Internet gepresenteerd zoals bijvoorbeeld via deze website voor de liefhebber van de Luikse Vechter. Het gaat mij hier om een persoonlijk standpunt dat ik reeds jaren verdedig, dit op grond van informatie en documentatie uit het heden en verleden. Een ieder die zich hierdoor aangesproken voelt hetzij keurder, kweker of andere geinteresseerde door mijn publicatie en standpunt vraag ik vriendelijk mij te kontakteren om over dit thema van gedachten te kunnen wisselen. Bij voorbaat dank,
Pierre Vranken (Belgie)
Het ligt absoluut niet in mijn bedoeling mensen te kwetsen, te beledigen of voor gek te zetten met mijn publicaties op schrift of op het Internet gepresenteerd zoals bijvoorbeeld via deze website voor de liefhebber van de Luikse Vechter. Het gaat mij hier om een persoonlijk standpunt dat ik reeds jaren verdedig, dit op grond van informatie en documentatie uit het heden en verleden. Een ieder die zich hierdoor aangesproken voelt hetzij keurder, kweker of andere geinteresseerde door mijn publicatie en standpunt vraag ik vriendelijk mij te kontakteren om over dit thema van gedachten te kunnen wisselen. Bij voorbaat dank,
Pierre Vranken (Belgie)
Discussies Donker Pigment (PDF downloads)
U kunt de files downloaden door DOWNLOAD FILE aan te klikken.
donker_pigment_belgische_vechters_door_karel_van_loy_belgie.pdf | |
File Size: | 1236 kb |
File Type: |
belgische_vechters_club_uitgave_nr_2-_1996_donker_pigment.pdf | |
File Size: | 1505 kb |
File Type: |
Weerlegging Donker Pigment
door Pierre Vranken (Belgie)
Sorry, maar de tekst van Karel van Loy met betrekking tot het donker pigment is appels met peren vergelijken. Karel van Loy begint te spreken van 1930 terwijl de Luikse Vechter toen reeds 40 jaar bestond. Ook begint hij over de BELGISCHE vechter anno 1930 en niet over de Luikse. Om dan toch terug te keren naar de tekst. Eerst werd er met geen enkel woord gerept over het ontstaan en UIT WELKE DIEREN DE LUIKSE VECHTER ZIJN OORSPRONG VINDT. Plots spring hij naar 1979 om daar over pigmentatie te praten. Weer spreekt hij zichzelf tegen want over welk dier heeft hij het en in geen enkel standaard tot dan toe is sprake van pigmentatie. Toch zijn de eerste dieren in 1979 die met pigmentatie tentoongesteld zijn bejubelt. Hoe waren dan de dieren tot dan toe? Er was GEEN donkere pigmentatie. Omdat men zoals hij verder schrijft dit een mooier uitzicht gaf aan de dieren moest er plots donkere pigmentatie komen. Wie houdt men hier voor de zot ? Het is de ZUIVERHEID zeker niet ten goede gekomen en het is zeker geen raskenmerk wat de afstamming van de Luikse Vechter ras betreft. Hij verwijst ook plotseling naar de zwarte pootkleur. Waar haalt hij dit nu vandaan ? In alle standaarden wordt gesproken van een schalie lei-kleurige tot donkerschalie-leikleurig maar NOOIT OF TE NIMMER VAN ZWART. Wie heeft deze fenomenen in de Luikse Vechter ingekruist ? Wie hier de schoen past trekke hem aan ! Marcel Weyffels zaliger en Karel waren 2 tegenpolen en het was net of je water met vuur moest verenigen. Marcel had een voorkeur en vooral de kennis van de Belgische vechter, hij heeft zich dan ook intens ingezet en toegelegd om de raszuivere eigenschappen en kenmerken te bewaren, Karel daartegen was een keurder voor alle vechtersrassen met in mijn ogen een voorkeur voor de Aziatische vechthoenrassen. Hierdoor kon men HET VERSCHIL IN KEUREN ZIEN. ALLES MET ENIG BLAUW OF ZWART VEL, DONKERE VLEES-KLEUR OF ZEER DONKERE KOPVERSIERINGEN WERDEN DOOR MARCEL GEDECLASSEERD EN VAN EEN DIKKE NUL VOORZIEN. DEZE EIGENSCHAPPEN ZIJN ZEER ZWARE FOUTEN EN GEEN ZUIVERE KENMERKEN VAN DE LUIKSE HERHAALDE HIJ STEEDS. Nu Karel geen tegenwind meer krijgt van andere keurders wordt zijn wil stilaan wet, spijtig maar waar. Ook geeft hij in zijn tekst toe dat de factor pigmentatie door de fokker kan ingevoerd worden dus het bestaat niet als een erfelijke factor. In zijn tekst verwijst hij maar naar één publicatie, dit van de gebroeders Van Hout. Echter een groot aantal andere pluimvee publicaties en ook afbeeldingen van Luikse Vechters vermelden hierover niks. Dus als conclusie, hij praat zichzelf op meerdere punten tegen. Als men dan de schilderijen, afbeeldingen en foto’s erbij neemt (deze ook van buitenlandse bronnen) dan geven deze waarheidsgetrouw alle kleuren van het ras weer. Er naar aanleiding hiervan zou er geen diskussie meer moeten zijn wat betreft de kam, kinlellen, vel en vleeskleur. Ikzelf fok de Luikse Vechter reeds 65 jaar, en gedurende deze 65 jaar waren de kleur van de kam en lellen rood tot donker rood. Ook de ervaringen en uitspraken van nog oudere vechthanenmannen bevestigen mijn betoog. Voeg hier nog als hoofdzaak toe de visie van wijlen Marcel Weyffels dan kan er geen enkele twijfel meer bestaan, en dienen alle dieren met de hier boven aangehaalde kenmerken, als kruisingen worden beschouwd en niet als ZUIVERE LUIKSE VECHTER ERKEND TE WORDEN. Ook zijn verwijzing dat de dieren tentoonstellingsdieren zijn en geen consumptie dieren raakt kant nog wal. In het verleden werden de dieren die de hanekamp niet overleefden ook gewoon opgegeten. Dit gebruik word onder andere bevestigd door een Duitse fokker van Belgische Vechters, Dhr.Manfred Zalenga. Om goede tot zeer goede dieren te bekomen is men verplicht tientallen dieren te kweken en om geen inteelt te krijgen is men ook verplicht met meerdere bloedlijnen te kweken. Het gevolg is een zeer groot aantal dieren op uw erf. Het vlees van vechthoenders is een zeer gewaardeerd produkt. Dit word ook meermaals vermeld. Vanwege de kwaliteit werden ze soms ook hiervoor speciaal gekweekt. Dit zeker rond de eeuwwisseling. Ook werden vechters ingekruist met vleeskippen om de vleeskwaliteit te verbeteren. Wat zou er met al die dieren moeten gebeuren die een paarsachtige tot bruin-paarsachtige vleeskleur hebben ? Moeten deze gewoon in de vuilbak ? Ik denk het niet. Maar GEEN nogmaals GEEN enkel persoon zal een dier met deze afwijkende vleeskleur consumeren. Waarom gooit hij ook de Belgisch vechtkriel tussen zijn relaas ? Ik blijf erbij, deze tekst raakt kant nog wal en hij staaft zijn teksten nergens met bewijzen. Ik blijf erbij, raadpleeg de oudere tot oudste vechthanen mannen, zij zijn de enigen die waarheidsgetrouw de zuiverheid van de Luikse kunnen weergegeven en niet de steeds veranderende teksten door leken neergeschreven en hun wil als wet laten worden, want dat maakt mij echt razend. De Luikse vechter is en blijft op de eerste plaats een vechthoen, daar is het ras voor gekweekt. Dus alle kleurslagen dienen zoals vermeldt in de standaard van 1976 terug erkend teworden. Het ras MOET terug in ere hersteld worden zoals het altijd geweest is: twistziek en vechtend tegen alles en iedereen. Mooie opstaande houding met een helling van 33 tot 45%, een zeer barse uitdrukking door de overhangende wenkbrauwen met kleine 3 rijige erwtenkam. De kleur van kam en lellen dient rood (perzik kleur) tot donkerrood te zijn, en bij de kippen met donker veerpakket naar het paarse. De vleeskleur dient rozig en de kleur van de huid of vel dient wit tot blank te zijn. Het gewicht van de haan, variërend van 4 tot 6 kg, bij de hen 3 tot 4 kg. De pootkleur blauw-leiachtig tot donkerlei-achtig, een mooie zware kop en de kleur der nagels donker tot hoorn-kleurig. Alle lichamelijke afwijkingen zoals te kleine gestalte zijn uitsluitingsfouten. Zware UITSLUITINGSFOUTEN zijn alle verdere kenmerken zoals blauw tot zwart vel, donker tot paarse vleeskleur. Zeer donkere paarsachtig tot zwart gekleurde kam en kinlellen. Opmerking: Wat betreft de creatie van de Luikse Vechter is het zeer wel mogelijk geweest dat de Grote Aseel ook betrokken is geweest bij de ontwikkeling. Deze was toendertijd reeds aanwezig in het nabije Duitsland (bron Wilfried Detering -Kämpfer und Zwergkämpfer der Welt- 1983). Hierdoor ontstaat tevens de gevolgtrekking dat niet 1x maar 2x de rode aardbeikleurige erwtenkam in de Luikse Vechter is ingebracht. Ik kweek steeds via lijnenteelt, ook prachtig weergegeven door de heer Van Oers, Nederlandse A keurder en uitgever van deze lijnenteelt in 1996. Rond 1890 zou de Luikse vechter ontstaan zijn uit hoofdzakelijk Brugse vechter X Maleier eventueel aangevuld met enkele Aziatische rassen maar in hoofdzaak Maleier. Daar erfelijkheisfactoren tot de 7é generatie terug kunnen opduiken is men verplicht het dier waar men voor kiest naar voren te kweken. De 1é maal Brugs x Maleier, uit dit koppel gaan we alleen naar vaders kant in dit geval Maleier (haan), dit vooral om de houding maar ook om de vechterkwaliteiten nog te verbeteren, dus vader op dochter, 3é X, weeral dezelfde haan op kleindochter en eventueel een 4é X op achterkleindochter. Ondertussen heeft men als reservehaan een dier overgehouden die het meest op zijn vader lijkt. We nemen nu het percentage van de kopversieringen. Laten we van de veronderstelling dat de Brugse zeer donkere naar het zwart overhellende kleur van kam en lellen heeft, wat zeker nog niet bewezen is, dan komt men tot volgende conclusie: 1é x 50 rood, 50 laat ons zeggen zwart, 2é maal 66,6 rood en 33,3 zwart, 4é maal 75 rood en 25 zwart, 5é x 80 rood en 20 zwart. Door lijnenteelt via Maleier haan met GEWOON RODE KOPVERSIERINGEN kan men maar EEN OORDEEL vellen, kopversieringen van de Luikse vechter moeten rood tot donkerrood zijn, dit is de logica zelf. Om de bloedlijn en de vechterskwaliteiten te verbeteren en te versterken kan men van de veronderstelling uitgaan dat het vechthoen, de Grote Aseel in de Luikse Vechter is ingekruist. Wat ook de kleurweergave der kopversiering, aardbeikleurig versterkt. Shamos waren in Europa nog niet aanwezig.Nu terug naar het keuren van de Luikse Vechter. Ik wil een zeer belangrijk punt aanspreken wat hopelijk door de keurders in de toekomst in daden omgezet gaat worden. In plaats van steeds jonge dieren af te keuren door het aanhalen van allerlei fouten bijvoorbeeld OMDAT HET DIER NOG TE JONG IS, en zulk dier te waarderen met 92 tot 93 punten, zou zoals wijlen Marcel Weyffels steeds deed er beter opbouwend gekeurd moeten worden. Heeft een jong dier potentieel die kwaliteiten om bij het ouder worden een goed dier te worden, dam moet dit vermeld worden en tot uitdrukking komen en toch zeker 94 tot 95 punten moeten krijgen. Hier doet men niet alleen het dier recht maar ook de fokker ! Menig jonge fokker is hierdoor afgehaakt. Houd de Luikse Vechter in stand met al zijn zuiverheid en zeer agressief karakter. Laat het ras zoals het altijd was en ook nog steeds gewenst word. Verander het dier niet steeds via de standaard. De richtlijnen hierin worden onderandere opgesteld door leken die zelf nog nooit een Luikse vechter gekweekt hebben. Er dient gepraat te worden met kennis van zaken. Deze weerlegging is door mij neergeschreven als zijnde één der ZEER, ZEER weinige kwekers van de Luikse Vechter die dit ras nog kweekt met alle zuivere ras eigenschappen en vechtlustig karakter !
Hartelijke groeten, Pierre Vranken (Belgie)
PS Graag verwijs ik naar de antwoorden van Mvr.Sigrid van Dort op vragen van fokkers inzake de genetische achtergronden van het ras (zie pagina Kamvererving bij de Luikse Vechter)